Areopag  [Ð ”Areioj P£goj], czyli Pole Marsowe, to jakby odpowiednik Campus Martius w starożytnym Rzymie. W Atenach było to wzgórze na zachód od Akropolu, poświęcone Aresowi i Eryniom, których sanktuarium, leżące u stóp wzgórza, służyło jako azyl dla zabójców. Na Areopagu obradowało najstarsze zgromadzenie Ateńczyków, będące pierwotnie ciałem politycznym, ale i sądowniczym. Od nazwy wzgórza wzięła nazwę sama rada, organ strzegący praw, obyczajów i moralności. Składała się z dożywotnich członków, byłych archontów, najwyższych urzędników ateńskich. 

     To tutaj wydarzyła się historia: Piękna Fryne oskarżona została przez odtrąconego i zazdrosnego kochanka o profanację misteriów eleuzyjskich. Gdy mowa obronna Hypereidesa zdawała się nie przekonywać sędziów i werdykt mógł się zakończyć dość nieprzyjemnym wyrokiem skazującym, Hypereides zerwał ze swojej klientki suknie, wypowiadając słowa: To piękno nie może być złe, uzyskując tym jednym gestem uniewinnienie hetery.

To tutaj (i na Agorze) przekonywał później do swoich racji św. Paweł ok. 50 r., gdy przybył do Aten, tutaj przemawiał jego uczeń, Dionizy, pierwszy biskup Aten, któremu nawet nadano przydomek Areopagita. Z tego też powodu tym świętym dano nazwy pobliskich ulic i kościołów.

Areopag i Akropol  Leo von Klenze


Fryne przed Areopagiem  Jean-Léon Gérôme

   
Paweł przemawiający na Areopagu? Agorze?                             Dionizy Areopagita


Podróże Pawła


Widok z Akropolu: Areopag, za nim Wzgórze Nimf